Laguna Wenecka to rzadkiej urody klejnot położony w przepięknej scenerii regionu Wenecji Euganejskiej i stanowi szczególnie cenny i charakterystyczny obszar Włoch — nie tylko pod względem historycznym, ale również środowiskowym. Jej cechy ekologiczne sprawiają, że obszar ten doskonale nadaje się do bytowania licznych gatunków flory i fauny, co nadaje krajobrazowi niepowtarzalny charakter.
Akwen otaczający Wenecję i jej wyspy rozciąga się na rozległym terenie, niosąc ze sobą silną tożsamość zakorzenioną w wielowiekowych tradycjach — czekających na odkrycie.
Laguna Wenecka powstała około 6 000 lat temu, pod koniec ostatniej epoki lodowcowej, gdy poziom mórz zaczął się podnosić, zalewając nadbrzeżne równiny Adriatyku. W wyniku tego procesu powstało wyjątkowe środowisko: szeroki akwen otoczony pasami piaszczystych mierzei zwanych lido, które oddzielają otwarte morze od laguny, chroniąc ją. Z kolei rzeki uchodzące do laguny dostarczały osadów, z których uformowały się wyspy, na których dziś stoi Wenecja.
To środowisko, nieustannie ewoluujące, dzięki dynamicznym procesom naturalnym i działalności człowieka, stworzyło bogaty i złożony ekosystem, czyniąc lagunę nieodzownym i wyjątkowym elementem tożsamości regionu Veneto.
Laguna to ekosystem równie wyjątkowy, co delikatny; to jedno z największych obszarów podmokłych w basenie Morza Śródziemnego, charakteryzujące się bogatą bioróżnorodnością, która wymaga starannej i nieustannej ochrony.
Wśród najważniejszych i najbardziej charakterystycznych elementów tego ekosystemu znajdują się solniska (barena) — niskie wysepki utworzone z błota, piasku i osadów organicznych, które częściowo lub całkowicie wynurzają się podczas odpływów. Formacje te są kluczowe dla zdrowia ekologicznego laguny, gdyż wspierają wiele cykli życia. Oferują one miejsca lęgowe dla licznych gatunków ptaków — takich jak flaming różowy czy szablodziób — oraz żerowiska dla ryb i mięczaków. Na solniskach rosną także rośliny takie jak soliród czy spartyna nadmorska, odporne na płytką wodę i zasolenie, które znacząco przyczyniają się do stabilizacji osadów.
Solniska przecinają naturalne kanały zwane „Ghebi”, które ułatwiają przepływ i cyrkulację wody w lagunie: podczas przypływów pełnią funkcję drenażową, a podczas odpływów umożliwiają przepływ wody nawet do najbardziej wewnętrznych obszarów. Kanały te są niezbędne dla utrzymania równowagi zasolenia i rozprowadzania składników odżywczych, istotnych dla lokalnej flory i fauny.
Niestety zmiany klimatyczne, podnoszący się poziom morza oraz zmniejszająca się ilość osadów napływających z morza i rzek, zagrażają delikatnej równowadze tych miejsc, z potencjalnie katastrofalnymi skutkami dla bioróżnorodności laguny i ochrony wybrzeży. Ochrona solnisk jest więc kluczowa dla zdrowia ekologicznego i zrównoważonego rozwoju Laguny Weneckiej i jej społeczności.
„Tegnue” to podwodne formacje skalne typowe dla Morza Adriatyckiego, znajdujące się na odcinku morza naprzeciwko zatoki i laguny weneckiej.
Te naturalne struktury, podobne do raf koralowych, tworzą prawdziwe wysepki morskiej bioróżnorodności — bogate w rozmaite formy życia. Tegnue oferują schronienie i pożywienie licznym gatunkom morskich organizmów — od drobnych bezkręgowców po ryby — co czyni je niezastąpionym elementem zdrowia ekosystemu laguny.
Ich niezwykła różnorodność biologiczna sprawia, że są one obszarem zainteresowania naukowego oraz atrakcyjnym celem dla miłośników nurkowania, którzy mogą odkrywać tętniący życiem i kolorami podwodny świat.
Poza majestatyczną Wenecją, na wodach laguny znajdują się wyjątkowe skarby, które przyczyniają się do tego, że obszar ten należy do najbardziej unikalnych i rozpoznawalnych na świecie. Laguna Wenecka to bowiem archipelag, który obejmuje wyspy pełne piękna i historii, dawnych rzemiosł i tradycji.
Wśród najbardziej charakterystycznych wysp znajdziemy:
Murano słynie z wielowiekowej tradycji wyrobu szkła, sięgającej 1291 roku, kiedy to edykt Republiki Weneckiej nakazał przeniesienie pieców hutniczych na wyspę w celu ochrony Wenecji przed pożarami. Mistrzostwo i kunszt rzemieślników z Murano przyciągają turystów z całego świata, pragnących poznać sekrety tej starożytnej sztuki.
Burano słynie z żywo kolorowych domków oraz sztuki koronkarskiej, która odzwierciedla wielką precyzję i piękno rzemieślnicze, wciąż kultywowane na wyspie.
Torcello, z jego spokojną atmosferą, uznawane jest za miejsce, gdzie narodziła się Wenecja. To fascynująca wyspa pełna historii i tajemnic, z zabytkami takimi jak Bazylika S. Maria Assunta, założona w 639 roku, będąca wspaniałym przykładem stylu wenecko-bizantyjskiego, z cennymi mozaikami w środku.
Znana jako warzywnik Wenecji, wyspa Sant’Erasmo charakteryzuje się rozległymi uprawami, które od wieków zaopatrują miasto w świeże, lokalne i wysokiej jakości produkty. Wyspa słynie z uprawy wyjątkowej odmiany karczocha o fioletowej barwie i delikatnej strukturze, znanego jako „fiolet z Sant’Erasmo”, wykorzystywanego w lokalnej kuchni i objętego ochroną jako presidium Slow Food.
San Francesco del Deserto to duchowe schronienie, zanurzone w ciszy i historii, gdzie nadal żyją franciszkańscy mnisi.
Z jej rybackimi tradycjami i historyczną społecznością, Pellestrina to ukryty klejnot, który zachował lagunowy styl życia, idealny do pełnego zanurzenia się w historii Laguny Weneckiej.
Wybrzeże Cavallino Treporti, rozciągające się na około 15 km między morzem a laguną, oferuje miłośnikom jazdy na rowerze rozbudowaną sieć ścieżek rowerowych, idealnych do odkrywania przyrody i lokalnej kultury w zrównoważony sposób.
Ścieżka Via Pordelio słynie z panoramicznych widoków na lagunę, gdzie kanały i mielizny prowadzą do bardziej odosobnionych i naturalnych obszarów.
Położony w strategicznym punkcie do odkrywania Laguny Weneckiej i jej spektakularnych wysp, Camping Ca’Savio oferuje idealne warunki do wypoczynku dla rodzin, grup przyjaciół i wszystkich, którzy pragną połączyć komfort z odkrywaniem autentycznej przyrody.
Zarezerwuj swoją kolejną przygodę już teraz i zanurz się w pięknie laguny!